وبلاگ شخصی امیرعلی صادقی

🎥 تماشا کنید | مناظرات امام رضا(ع) با علمای ادیان و پیروان مکاتب

💠 انگاره | Engare 💠

در این مقاله به سه موضوع پرداخته شده است:

🔸آیا بازیهای ویدیوئی هنر محسوب می‌شوند؟ 🔸اهمیت‌شان از لحاظ فرهنگی چیست؟

🔸و در پایان : معرفی بازی ویدیوئی " انگاره "

🔹بازی‌های ویدیوئی سال‌هاست که مخاطبان خود را سرگرم می‌کنند و روز به روز در حال پیشرفت هستند. از گرافیک و جلوه‌های بصری گرفته تا دیگر عناصر حائز اهمیت برای یک بازی ویدیوئی، همواره در حال بهبود اند. اما در این میان پرسشی جنجالی مطرح است. آیا بازی‌های ویدیوئی هنر محسوب می‌شوند؟

🔸این موضوع مخالفان و موافقان بسیاری دارد. در ابتدا باید کمی‌به این اندیشه کنیم که اصلا خود هنر چیست. افلاطون هنر را زیبایی می‌دانست. و همینطور در تعریف زیبایی آمده است: هر آن چیزی است که آدمی‌را به خود جذب می‌کند و انسان خواهان تکرار دیدن یا شنیدن آن است. برعکس زشتی که انسان همواره به فکر دوری، دوبار نشنیدن، ندیدن و نبوئیدن آن است. اما این تعریف تمام ارزش‌های هنری یک اثر را به مخاطب خود واگذار می‌کند. اختلاف سلیقه و نظرات موجب این می‌شود که مخاطبان درک و تعریف متفاوتی از هنر نامیدن یک اثر داشته باشد.

🔹تعاریف متعدد دیگری از هنر نیز وجود دارد. رابرت اینگرسل معتقد است هنر هر آن چیزی است که وسیله پالایش، والایی و اعتلای روح آدمی‌بشود. (1)یعنی چیزی را هنر می‌داند که حتما اثرگذاری مثبت در تعلیم ، تربیت، اخلاق و ... داشته باشد. اما باید به این توجه داشت که اخلاقیات و موضوعات اجتماعی در همه‌ی هنرها به یک اندازه ظاهر نمی‌شود. ارسطو پیرامون هنر معتقد است: هنر نسخه‌برداری از اصل طبیعت است و هر چه در طبیعت وجود دارد، می‌تواند در هنر هم مصداق داشته و ارزشمند باشد. تعریف دیگری وجود دارد که می‌گوید: هنر بیان احساس و عاطفه آدمی‌و برداشت او از زندگی و جهان هستی است. واسیلی کاندینسکی می‌گوید : «در هنر باید وجود ندارد، هنر آزاد است.» . جرج دیکی چیزی را هنر می‌نامدکه دارای دو ویژگی "دست ساخته" بودن و "ارزش نهادن جامعه هنری به آن" ، باشد.

🔸با توجه به نقطه نظرات متفاوت، باید گفت که بر سر هنر بودن یا نبودن بازیهای ویدیوئی، اختلافاتی وجود دارد. عده‌‌‌ای به دلیل اینکه چون بازیهای رایانه‌‌‌ای اهداف و دستاوردهایی برای مخاطب خود مشخص میکند، آن را هنر نمی‌نامند. برای بیان ادله آن دسته افرادی که بازی ویدیوئی را هنر می‌دانند، بگذارید برای نمونه دو هنر را تعریف کنم. نقاشی( که طبق گفته‌ها اولین هنر است ) را اینگونه تعریف کرده اند: که آن هنر استفاده از خطوط و رنگ‌ها به گونه‌‌‌ای است که جلوه‌های بصری زیبا تولید کنند و مفاهیمی‌را برسانند. و یا ادبیات( چهارمین هنر) را چنین گفته اند که: به آنگونه سخنانی گفته می‌شود که از حد سخنان عادی، برتر است و احساس غم و شادی و هیجان و ... به مخاطب خود می‌دهد.

🔹البته قطعا تعاریف گسترده دیگری وجود دارد. اما اینجا پرسشی را مطرح میکنم. آیا بازیهای ویدیوئی از این دو عنصر هنر (ادبیات و نقاشی) بهره نمی‌برند؟ قطعا جواب بله است. بازیها مملو از جلوه‌ها ، موسیقی‌ها و ادبیات اند (دیالوگ‌ها و داستان‌ها). البته بازی ویدیوئی که پیرامون آن صحبت می‌شود هم بسیار مهم است و ممکن است در یک اثر به صورت متفاوت از این عناصر و عناصر دیگر استفاده شده باشد. گاه ادبیات، جلوه‌های بصری و موسیقی یک بازی چنان مارا به ذوق و شوق می‌آورند که شاید هیچ اثر هنری دیگری چنین توانایی را نداشته باشد. به عنوان نتیجه در این بخش بگویم که قصد ندارم یک یا چند بازی ویدیوئی را به عنوان اثر هنری تمام عیار معرفی کنم اما چیزی که مشخص است بازیها از عناصر هنری بهره می‌برند و این قابل کتمان نیست. حال اگر می‌خواهید بازیها را هنر بنامید یا خیر، به خودتان بستگی دارد.

🔸 موضوع مهم دیگر، تاثیری است که بازی‌ها از لحاظ فرهنگی در اجتماع باقی می‌گذارند.همانطور که تمام اثار هنری تاثیرات فرهنگی بسیاری در جوامع از خود باقی می‌گذارند، این نکته درباره بازی‌ها هم صدق میکند. البته میزان اهمیت و اثرگذاری بازیهای ویدیوئی نسبت به سایر عناصر فرهنگی قطعا جای بررسی و تحلیل دارد اما یک موضوع بسیار روشن و واضح است: "بازیها قطعا تاثیر گذارند" . همین به تنهایی برای اهمیت نهادن و حمایت از سازندگان داخلی جهت تولید اثرهای قوی و تاثیرگذار، کافی‌ست.

🔹به تازگی یک اثر ویدیوئی را که تولید کشور خودمان است را خریداری کردم. نامش " انگاره " است. جوایز متعدد داخلی و بین المللی را هم دریافت کرده است. بسیار جای خوشحالی که است با نگاهی به این بازی میتوان دریافت که صنعت بازیسازی داخلی‌مان به جای تقلید از مدعیان و سردمداران این عرصه در نقاط مختلف جهان، به سمت خلاقیت و الگوگیری از عناصر فرهنگی خودمان (یعنی اسلامی‌و ایرانی) رفته است. گویی آرام آرام داریم فرم و شکل مناسب خودمان را دراین حوزه پیدا می‌کنیم. طراحی‌های هنری و جلوه‌های بصری این بازی حقیقتا چشم‌گیر است. مهدی بهرامی‌(سازنده بازی)، آن را یک اثر درباره "حرکت و هندسه" معرفی میکند و دقیقا همین دو موضوع ، هسته اصلی گیم پلی را تشکیل می‌دهند. در کنار نقش و نگارهای اسلامی‌و ایرانی بازی، موسیقی گوشنواز ایرانی را هم به آن اضافه کنید. موسیقی که فرم آن سنتی-تلفیقی است و درحین حل کردن معماهای بازی، احساس دلنشینی را به مخاطب منتقل می‌کند. حقیقتا این بازی را میتوان هنر نامید. چراکه عناصر هنری سرتاپای آن را فرا گرفته و با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند. البته هدفم در این متن نقد و بررسی بازی نیست چرا که نکات و نقاط مثبت و منفی را کارشناسان این حوزه بهتر شناسایی میکنند. اما به نظرم این اثر، گام خوبی در راستای معرفی فرهنگ ایرانی و اسلامی‌است. توصیه میکنم حتما تجربه‌ش کنید. برای حمایت از این کالا و صنعت ایرانی، آن را از سایت "هیولا" تهیه کنید.

وبسایت "هیولا"

پ.ن:اکثر منابع قابل توجه، به صورت hyperlink در خود متن اضافه شده اند.

پ.ن 2:متن قسمت اول مقاله، در پاسخ به پرسش "آیا بازی‌های ویدیوئی هنر محسوب می‌شوند؟" ، تا حدودی الهام گرفته شده و کوتاه شده‌ی اینمقاله در وبسایت دیجیاتو به قلم مهرشاد مرادزاده است.

📚 منابع :

1-کتاب «هنر ناب، هنر اخلاق گرا»

📚 مطالعه بیشتر پیرامون نقد و بررسی بازی " انگاره " :

نقد و بررسی انگاره - پردیس گیم

بررسی بازی انگاره - زومجی

🔸 #نقد_مبانی_نظری_دکتر_سروش

با نظر به دیدگاه رویاهای رسولانه محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)

▪️ سخنران: استاد الهی راد

⏰ زمان: شنبه/ سوم خرداد ساعت ۱۸:۰۰

پخش زنده از صفحه رسمی‌کتابخانه دانشکده الهیات دانشگاه تهران:

instagram.com/library_ft_ut

"امتداد بنیان"

با محوریت آیات و روایات اجتماعی نهج البلاغه

سخنران: حجت الاسلام الهی راد

زمان: شب‌های ماه مبارک رمضان. شنبه‌ها، دوشنبه‌ها و چهارشنبه‌ها. ساعت ۲۳

پخش زنده در صفحه اینستاگرامی‌ elahirad_ir@

🏝️ a little about lost

سریال‌های زیادی را تماشا کرده ام. قدیمی‌و جدید. اما بنظرم لاست یکی از بهترین سریال‌هایی ست که تابحال تماشا کردم. مملو از مضامین فلسفی و روانشناختی ست. سریالی جذاب، راز آلود و معمایی، عمیق و دارای مفاهیم کلیدی و بسیار با روح. شاید یک موقعی راجع به این سریال یک مقاله و نقدی دقیق نوشتم. البته در فضای اینترنت مطالب و منابع زیادی (چه به فارسی و چه به انگلیسی) قابل دسترس هست. اما دوست دارم راجع بهش بنویسم... شاید روزی...

خلوت کجاست؟ 🤔 دکتر ابراهیمی‌دینانی پاسخ می‌دهد...

خلوت این است که بروی داخل خانه و درب را به روی خودت ببندی؟ بروی به گوشه‌ای؟ خیر اینها #خلوت نیست؛ خلوت واقعی کجاست؟ خلوتِ واقعی درون #انسان است. اگر حواس شما پرت باشد، هرچقدر هم در گوشه تاریکی باشی خلوت نیست. خلوت آنگاه است که از تعلقات بریده باشی. از غیرِ حق پیراسته باشی. غیرِ حق را جارو کنی. داد جاروبی به دستم آن نگار گفت کز دریا برانگیزان غبار (دیوان شمس) همه را بریز دور و در خلوت با معشوق حقیقی باش. این خلوت می‌تواند در اتاق خلوت باشد یا حتی در میان جمع. کسی که اهل خلوت است در میان جمع هم خلوت خودش را دارد. البته خلوت هم همیشگی نیست چون خیلی سخت است. هر انسانی باید خلوتی با خودش داشته باشد، اگر درونت پر از غیر شد، دیگر خلوت نیست.

بازنشر از کانال اینستاگرامی‌استاد ابراهیمی‌دینانی (dr.ebrahimi.dinani@)

🟢 امیرالمؤمنین علی(ع) را «که کُشت» و «چه کُشت»؟

💬 شهید مطهری:

🔸 یک وقت می‌‏گوییم على‌(ع) را که کشت و یک وقت می‌گوییم علی(ع) را چه کشت؟

🔹 اگر بگوییم على(ع) را که کشت، البته عبدالرحمن بن ملجم. اگر بگوییم على(ع) را چه کشت، باید بگوییم جمود و خشک‌مغزى و خشکه‌مقدسى. همینهایى که آمده بودند على(ع) را بکشند، از سر شب تا صبح عبادت می‌کردند.

🔸واقعاً خیلى تأثرآور است. على(ع) به جهالت و نادانى آنها ترحم می‌‏کرد، تا آخر هم حقوق آنها را از بیت‌المال می‌‏داد و به آنها آزادى فکرى می‌‏داد.

📗 اسلام و نیازهای زمان، ج۱، ص۷۷

شهادت امیرالمومنین، امام علی (ع) تسلیت باد

🙌

💭 اشخاصی که مارا دنبال می‌کنند، «عقاید»، «باورها» و «سبک زندگی‌های» مختلفی دارند. «دنیای اینستاگرامی» هم بسیار سریع، غیرمتمرکز و گاها سطحی ‌ست. چراکه ما صفحاتی با موضوعات مختلف و همچنین عقاید مختلف رو دنبال می‌کنیم. مگر اینکه «فقط» صفحاتی «با یک موضوع خاص و مشخص» رو دنبال کنیم که چنین کاری هم مزایا و معایب خودش رو خواهد داشت. اما اینکار بازهم لزوما «تمرکز لازم» رو به وجود نخواهد آورد. 🧠

پس ساعاتی که اینجا می‌گذرانیم، در دنیایی «نه چندان عمیق» غوطه ور هستیم. و حتی بعضاً شاهد دنیای «ویترینی» میشیم که با واقعیت فاصله چندان دارند... چراکه «تصاویر» حرف اول و آخر را می‌زنند. 👀

اما بنظر می‌رسد همین دنیای نه چندان عمیق و بعضاً ویترینی مجازی، اثراتی روی زندگی و سبک زندگی ما گذاشته است... با خودمان کمی‌فکر کنیم و اگر این «اثرات» از نوع منفی هستند، برای «مطالعه»، «خانواده»، «فعالیت‌های اجتماعی مثبت» و ... وقت بیشتری بگذاریم. علی ایحال، صحبت را کوتاه می‌کنم. 😊

💡 توضیح مختصری پیرامون صفحه اینستاگرام: شخصا در «استوری‌ها» و «محتواهایی» که تابحال گذاشته ام یا بعدا خواهم گذاشت، قصد تحمیل اعتقاد و باوری رو نداشته ام، ندارم و نخواهم داشت. صرف «علاقه شخصی» به اینگونه محتواهاست. یا شاید بعضا «اطلاع رسانی» یک رویداد و مسئله خاص.⚡

برای دوستان، خانواده و آشنایانم احترام بسیاری قائلم،برای همتون آرزوی سلامتی دارم و از محتواهای خوب دوستان عزیزم هم لذت می‌برم. 👌🙏🤗

پ.ن:اینروزها در اینستاگرام فعال تر هستم. هرچند دلتنگ این وبلاگ و فضای اهل قلمان هستم. اما چه میشه کرد ... 😔

instagram_is_not_deep_enough#

showcase_world#

window_towards_reality#

🔺 این صوت تقریبا پارسال همین موقع‌ها (در ایام ماه مبارک رمضان) از پایگاه اطلاع رسانی رهبر انقلاب منتشر شد. بارها گوش کردم و بنظرم بسیار زیباست. بسیار پرمعنا. کلامی‌از امام خمینی (ره) هم توی صوت وجود داره که حقیقتا دلنشینه. بفرمایید رفقا. تقدیم به شما.🌺